Süreç boyunca aslında Fenerbahçe'de irili ufaklı bir sürü değişiklik oldu. Brezilyalı ağırlıklı takıma sezon başında Miroslav Stoch, Mamadou Niang, Isssiar Dia ve Joseph Yobo gibi Brezilya ile uzaktan yakından alakası olmayan futbolcuları getiren Aykut Kocaman, bu futbolcuları zamanla takıma monte ederek, özellikle ikinci yarıda takımı tam hazır hale getirdi. Çeteleşme ve gruplaşma olmayınca, özellikle forma, isme değil, formda olan oyuncuya verildikçe ve hak edenin formayı giydiği iyice idrak edilince takım olarak yükselen form hemen skorlara etki etmeye başladı. Okan Alkan'ın, Gökay İravul'un zaman zaman rotasyonda yer almasından tutun, Galatasaray'ın elinden alınması bile başlı başına olay olan ve büyük umutlar beslenen Stoch'un gözünün yaşına bakılmaması bile takım olarak Fenerbahçe teknik direktörünün ''tam olarak ne istediğinin anlaşılmasına'' neden oldu. Mehmet Topuz'un ikinci yarının başından beri yakaladığı mükemmel formun yanısıra, Alex'in sezon başından beri sergilediği etkili futbol, nihayet Niang ile birlikte, Güiza'dan sonra adam akıllı bir golcü sahibi olan Fenerbahçe'yi rakiplerinin de puan kayıplarıyla zirveye en yakın takım konumuna getirdi. Yeniden yapılanan Galatasaray ve Beşiktaş'tan önce bu süreci atlatan sarı lacivertliler, şimdi tam konsantrasyon ve müthiş bir hava ile şampiyonluğun en büyük üç favorisinden birisi haline geldi.
Takımda halen aksamalar yok mu? Tabi ki var. Ancak yakalanan bu hava, bu inanç ve bu arzu sezon sonuna kadar bozulmazsa, Fenerbahçe'nin 9 puandan gelip, bir kez daha şampiyon olamaması için hiç bir neden kalmıyor ortada. Andre Santos bile top oynamaya başladı! Varın gerisini siz düşünün!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder