Kasımpaşa'nın hali zaten ortadaydı maçtan önce. 7 maçta 2 beraberlik ve 5 mağlubiyetin yanında ligin en çok gol yiyen takımı olma özelliğini barındırıyorlardı. Daha maçın başında Alanzinho'ya kariyerinin en kolay vuruşlarından birisini yaptırırken dahi konsantre değillerdi ki, kalan 6 gole çare bulsunlar. Trabzonspor sezon başından bu yana dönem dönem sapmalar olsa da, uyguladığı pasa dayalı sistemi en rahat uyguladığı maçı oynadı. Kasımpaşa savunmasının orta sahaya yakın çizgi halinde kurulması, ekmeklerine yağ sürdü. Özellikle 2-0'dan sonra attıkları hemen her gol birbirinin kopyası oldu. 7 haftadır gol bulamayan Umut ve Jaja bu maçta ikişer gol atarak özgüven tazelediler. Alanzinho'nun ilk onbir çıkması sürpriz bir karardı ama daha ilk dakikada doğru tercih olduğunu kanıtladı. Bazı oyuncular, bazı maçlara ve bazı rakiplere ters gelebiliyorlar. Alanzinho'da Kasımpaşa'ya böyle geldi. Trabzonspor adına sahanın yıldızı Serkan Balcı oldu yine. Milli takıma yeniden göz kırpmaya başladı. İkinci bahar diyeceğim ama yaşının biraz daha geçkin olması gerekiyor herhalde bunu söylemek için.
Hakem için son derece kolay bir maç oldu. Tartışılan tek pozisyonda yani Bebbe - Onur mücadelesinde verdiği devam kararı doğru ancak Bebbe'ye çıkarttığı sarı kart yanlıştı bana göre. Gerçi Marcus Merk pozisyon için penaltı dedi ama ben yine de düşündüğümü söyledim. Bana göre penaltı değildi ama hakem versede kimse birşey diyemezdi deyip, ne şiş ne kebap yapalım.
Kasımpaşa için söylenecek pek fazla bir şey yok. Yekta Kurtuluş, Trabzonspor savunmasını zorlayan tek oyuncuydu. Geçen sezon üst üste 5 hafta gol atma gibi bir istatistiği vardı, bu sezon futbolunu iyiden iyiye geliştirmiş. Ertem Şener'in tabiriyle ''çöldeki vaha'' gibiydi Paşa kadrosu içerisinde. Başarısının daimi olmasını temenni ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder