İki takımda maça birbirini tartarak başladı. Daha ilk günden takımların ''aman gol yemeyeyim'' endişesini yaşadığı belirgin bir şekilde ortadaydı. Fransa, Anelka'yı tek forvet olarak kullanıp Ribery ağırlıklı hücumlarla rakip kaleyi yoklamaya çalışırken, Uruguay ise Forlan'ı sıklıkla ''destek forvet'' olarak kullanıp, Luis Soares'i gol pozisyonlarına sokmaya çalıştı. İlk yarım saat içerisinde Fransa adına Diaby'nin göbekten delme girişimleriyle, Uruguay adına Forlan'ın etkili driplingleriyle kanatlara açtığı topları izleyebildik. Vuvuzela etkisi altında ilk devre biterken, öyle aman aman pozisyonlar izleyemedik. İkinci yarıda da pek bir değişiklik olmadı aslında. Uruguay'ın ''haddini bilen'' futbolu karşısında, Fransa topa daha çok sahipmiş gibi gözükse de, bana göre maçın kader anı oyuna sonradan giren Lodeiro'nun çift sarı karttan oyundan atılmadan hemen önce Forlan'ın penaltı noktasından auta attığı top oldu. 72'de Henry'i, 75'te Malouda'yı oyuna alan Domenech, 10 kişi kalan rakibinin karşısında ancak 85'te Gignac'ı oyuna alarak forvetini çiftlemeyi düşündü. Gerçi Gignac'ta sanki bir sağ açıkmış gibi mücadele etti. Kırmızı karttan sonra oyunu tutup, beraberliği koparmayı hedefleyen Uruguay bu amacına ulaşmayı başarırken, Fransa kendisine çok lazım olabilecek iki puanı Green Point'in çimlerine bıraktı.
Fransa adına maçın en etkili adamı hiç kuşkusuz Toulalan oldu. Hemen hemen sahanın her bölgesinde kendisini gördük. Sağ bekten top çaldığı pozisyonun devamında 25 metreden kaleyi yokladığı pozisyonda çok güzeldi. Bu maçta istediğini alan taraf Uruguay oldu. Tahminimce Güney Afrika'yı yenerek, Meksika'dan alacakları bir puanla bir üst tura yükselme hesabı yaptılar ve şimdilik hesaplarının bir kısmı tutmuş oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder