İlk maçı deplasmanda kazandıktan sonra, ikinci maçta rakibine mağlup olan Fenerbahçe Ülker, sonraki iki maçı kazanarak seriyi 3-1'e getirmiş ancak bir maç daha kaybederek rakibine yakalanma tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştı. Abdi İpekçi Arena'da oynana son maçta Fenerbahçe Ülkerspor maçın başından sonuna kadar muhteşem bir tempoda oynadı. ''30-7'', ''51-19'' gibi enretesan skor tabelaları da gördüğümüz maçı domine eden sarı lacivertli takım çok rahat bir tempoda tabiri caizse ''eze eze'' şampiyonluğa ulaştı.
Efes Pilsen için Boosty Thornthon'un sakatlığı geçerli bir mazeret olmamalı. Bana göre iyi bir ''coaching'' ile bir arada tutulma sağlanabilse Avrupa Şampiyonu olabilecek bir kadro kuran lacivert beyazlı takımda şampiyonluğun kaybedilmesinin başlıca sorumlusu hiç kuşkusuz Ergin Ataman oldu. Her mağlubiyetten sonra oyuncularını eleştiren, her galibiyetten sonra taktik dehasını öne çıkaran Ataman'ın artık Efes Pilsen kariyerine nokta koymasının vakti geldi. Bundan sonra Efes Pilsen'in yapması gereken elindeki derin ve kaliteli rotasyonu iyi idare edebilecek, iyi bir coachla anlaşma sağlayabilmek. Yoksa bu sezon takımın başında ben de olsam, Ataman ile aynı dereceleri elde ederdim diye tahmin ediyorum.
Fenerbahçe Ülkerspor'da başta yüreğini ortaya koyan Mirsad, Ömer ve Mrsic olmak üzere takıma büyük hareket getiren Preldzic, Ukic ve sonradan katılmasına rağmen pota altını karartan Vidmar ve tabi ki Kinsey bu şampiyonluğun baş aktörleri oldular. Tanjevic'in hastalığı döneminde takımı emanet alan Ertuğrul Erdoğan'da şampiyonluk töreninde ön sırayı Tanjevic'e vererek çok güzel bir jest yaptı. Umarım bu şampiyonluk basketbolumuza iyide bir coach kazandırmıştır.
Fenerbahçe Ülkerspor camiasını bileklerinin hakkıyla kazandıkları bu şampiyonluk için tebrik eder, önümüzdeki sezon yapılacak iyi takviyelerle Euroleague'de de aynı başarıya ulaşmalarını dilerim.
1 yorum:
Dopingsiz efes, susuz kalmış ağaca benzer..
Yorum Gönder