Maçın başlamasıyla birlikte rakip kaleye adeta ''çöken'' bordo mavililer ekran başındaki bizlere de derin bir ''oh'' çektirdi daha maçın başında çünkü takımın son iki sezondur ''nasıl başlarsa öyle gider'' tarzı bir anlayışla mücadele ettiğini biliyorduk. Bu sezonun parlayan yıldızı Serkan Balcı başta olmak üzere, dişine göre rakibi bulan Selçuk ve Alanzinho'nun ekstra gayretleriyle rakip kalede gol aramaya başlayan Trabzonspor'un Umut Bulut ile bir iki kez yoklamayı çektikten sonra, Engin Baytar'ın klas vuruşunda bulduğu golle skor üstünlüğünü eline geçirmeyi başardı. Golden sonra biraz daha ''yumuşak'' oynamaya başlayan bordo mavililerin üstüne daha cesaretle giden Diyarbakırspor, ligin ilk yarısındaki maçta Trabzonspor'a iki gol birden atan Tazemeta'nın golüyle skorda dengeyi yakaladı. (İki maçta üç gol! Kabus mudur nedir?)
Diyarbakırspor'un golünden sonra bu kez Colman devreye girip, Trabzonspor ataklarını şekillendirmeye başlarken, Ferhat Öztorun ve Ömer Aysan'ın yeterli desteği olmayınca bordo mavililer pozisyonları daha çok ''göbekten'' driplinglerle aramaya başladı ancak gol yine de Colman'ın sol kanattan yaptığı ''ölümcül ortaya'' Engin Baytar'ın vurduğu ''ince görüşlü'' kafayla geldi. Devrenin sonunda bir kez de Umut ile pozisyon yakalayan Trabzonspor, sonuç çıkaramasa da devreyi önde kapamayı başardı.
İkinci yarı da, Trabzonspor için öne çıkan en büyük eksiklik, tabi ki bir saha içi lideri ve son vuruşu iyi bir golcü oldu zira bir türlü koparılamayan skor yüzünden maçı hep ''diken üstünde'' izledik. Şenol Güneş'in bu noktada eleştirilebileceği tek yer Teofilo'yu oyuna almaması olabilir. Hoca bu adamı yavaş yavaş onbire hazırlamak zorunda çünkü her maçın 3-0 olmasını bekleyeceksek, Teofilo'ya o kadar para saydırmadan aynı işi Manisaspor'a kiralanan, Isaac ya da Ergin Keleş üzerinden de yapabilirdik. Şenol Hoca'nın Teofilo'yu mutlaka en kısa sürede hazır hale getirmesi gerekiyor. Umut'ta belli bir form artışı var ama onbirdeki görevini yeni forvete teslim etmesi gerekiyor.
Maçın sonu Trabzonspor'un 2-1'lik galibiyetiyle geldi ve bu skor zirveyle aradaki puan farkını korumuş oldu çünkü Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş, Bursaspor ve Kayserispor'da belki de lig sonuna kadar bir daha göremeyeceğimiz şekilde maçlarını kazandılar.
Trabzonspor'da kanat desteği neredeyse hiç yok. Ferhat ancak maçın sonlarında bir iki atağa katılmayı akıl edebildi ve bu mevkide Cale'de oynasa bu durum değişmeyecekti. Ömer Aysan ise maç boyunca bir kez bile etkili bir bindirme gerçekleştirmeden 90 dakikayı tamamladı. Bilmiyorum bu sistemi hoca mı uyguluyor ama kanatların yeteri kadar destek vermemesi, özellikle Colman ve Alanzinho'nun fazlaca yıpranmasına sebep oluyor. Şenol Hoca'ya bir gönderme daha yapmak isterim bu noktada. Misal 2002 Dünya Kupası'nda da skor ne olursa olsun mutlaka aynı dakikalarda Yıldıray'ı oyundan alırdı. Şimdi de aynı şeyi Colman'a yapıyor. Belli ki belli bir dakikadan sonra orta saha direncini arttırmak adına uyguladığı bir tür ''strateji'' bu ama bu stratejiyi ara sıra Alanzinho'da da uygulaması gerekiyor çünkü Yıldıray gibi Colman'ın da oyundan çıkacağı dakikayı bilmesi pek hoş olmasa gerek.
Çarşamba günü İstanbul Büyükşehir Belediyespor ile ve hafta sonu Manisaspor ile Olimpiyat Stadı'nda iki maç yapacak Trabzonspor. Herhalde Avni Aker'in bakımı yetişmeyeceğinden Belediye maçının rövanşıda Olimpiyat Stadı'nda oynanacak. Uzun bir süre Trabzon'da olmayacak futbolcular. Gezip tozup fazlaca abartmadan İstanbul'un tadını çıkartsınlar.
Son olarak; Barış Memiş'in Diyarbakırspor'a kiralandığını duydum ve çok sevindim. Hem tanıdığı bir hocanın elinde olacak hem de daha fazla süre alacak muhtemelen. Gelecek için güvendiğimiz oyunculardan birisi Barış Memiş. Umarım bu şansını iyi kullanır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder