Düşüş!..

Denizlispor'a mağlup olduktan sonra işler sarpa saracakken, Antalyaspor deplasmanından ''güçbela'' çıkarılan 3 puan yeni bir umut olmuş ve üstüste Avni Aker'de oynanacak olan Konyaspor ve Galatasaray maçları daha bir önem kazanmıştı. Bu iki maçtan çıkarılacak 6 puan şampiyonluk iddiasının artık tamamen somut bir gerçek haline gelmesini sağlayacaktı.

Trabzonspor'un ''kısır'' forvetine gol attırma işini bu karşılaşmada da Colman ve Yattara üstlenmişti. Ne kadar gol kaçırırsa kaçırsın, ne kadar kötü futbol oynarsa oynasın, sınırsız krediyle sahada yerini alan Gökhan Ünal yine attıklarıyla değil kaçırdıklarıyla konuşuldu maçtan sonra. Ben uzun zamandır bu kadar net golleri üstüste kaçıran bir forvet oyuncusu daha görmemiştim. Gökhan Ünal her hafta jeneriklere girecek pozisyonları harcamaya devam ederken, gol gelmedikçe oluşan baskı da takımı müthiş bir baskının altına sokuyor. Gökhan Ünal'ın yanında Selçuk İnan'ın da ''mecalsiz ve hayalet'' futbolu ile sahada neredeyse 9 kişi olarak mücadele etmek zorunda kalıyor Trabzonspor. Üstüne üstlük çok formsuz bir dönemden geçen Rigobert Song'un da son zamanlarda klasikleşen hatalarının birinde Kratochvil golü bulunca Trabzonspor kendi sahasında üstüste ikinci maçı da kaybederek büyük bir yara aldı Galatasaray maçı öncesi.

Sezon başından beridir baktığımızda Ersun Yanal'ın takdir ve tebrik edilmesi o kadar çok yönü varki hocaya kızmak ve yermekte zor geliyor aslında. Hemen hemen tamamı yenilenen takımı sadece tek sezonda alıp, bir onbir oluşturup, taraftarın sevgilisi haline getirmek, takım ruhunu vermek ve hemen hemen hiç sakat oyuncu vermemek bunların sadece birkaç tanesi. Ben Trabzonspor başkanı olsam, bugün Ersun Yanal'ı karşıma alır ''ömürboyu'' sözleşme imzalarım, öyle güveniyorum ve inanıyorum hocaya. Ancak Ersun Yanal'ın da bir dizi eksiği olduğunu görmemek ve söylememek mümkün değil. Çeşitli saplantılara sahip ve inatçı bir karakteri var mesela. Ben inanıyorum ki Tayfun Cora'nın bu takımın değil, belki Trabzon Karadenizspor'un oyuncusu olduğu gerçeğini hocaya söylenen bir sürü insan vardır şehirde ancak, hoca belki de ''Ben hata yapmadım'' inadıyla Tayfun'a ısrarla her maç görev vermeye devam ediyor. Geçen hafta Antalyaspor'a karşı lüzumsuz bir penaltıya sebep olup, Tita'nın penaltıyı kaçırmasıyla derin bir oh çektiğimiz pozisyondan hiç ders almamış ki bu hafta maçı Trabzonspor'un kazanması için elinden geleni yapan Aytekin Durmaz'ın vermediği net penaltının da baş kahramanıydı bu oyuncu. O bölgeye ısındırabilecek, daha önce görev yapmış ve başarılı maçlar çıkarmış Ferhat Çökmüş'ün sezon başından beri bir kez bile denenmemiş olması hocanın en büyük yanlışlarından. Serkan Balcı futbol hayatının en verimli dönemini yaşarken bile O'nu kesip Tayfun'a görev vermesine hiç bir mantıklı açıklama getiremiyorum. Forvet tercihini sezon başından bu yana (attığı 9 gol ve yaptığı 7 asiste rağmen) tel tel dökülen Gökhan Ünal'ı her maç 90 dakika sahada tutmasının da bir mantığı olduğu sanmıyorum ve bu bana göre tamamen bir inat. Isaac Promise'yi her maç 5 dakika görev verip kazanması mümkün değil hocanın ki Isaac'in Yattara sakatken ortaya koyduğu performans son derece yeterliydi bana göre. Oyuna geç müdahele etmekte hocanın en büyük yanlışlarından. Konyaspor maçında da 70 dakika boyunca takımın oyununu seyredip, gol bulmaya yönelik tek hamle yapmaması son derece enteresan. Ersun Hoca'nın bu konudaki sabrına hayranım. Trabzonspor'un kadrosu son derece yeterli ve üç büyükleri aratmayacak bir donanıma sahip. Alternatifi bol ve rotasyona müsait bu kadroya rağmen hocanın özellikle son dört haftadır dökülen onbiri bozmamasını anlamak mümkün değil. Zihinsel olarak ya da performans anlamında gerçektende dinlenmeye ihtiyaç duyan oyuncular var kadroda. Gökhan Ünal, Selçuk İnan, Tayfun Cora hatta Rigobert Song. İbrahima Yattara'yı bir kenara ayırmak istiyorum çünkü ölüsü bile Antalya'da olduğu gibi topu Umut Bulut'un kafasına çarptırıp(!) gol attırmayı başarabiliyor. Tipik bir ''her an sonucu değiştirebilecek oyuncu'' profili çiziyor bu aralar Yattara. Eğer Hüseyin Cimşir ''Milli takım'' performası göstermese Trabzonspor Konyaspor ya da Denizlispor'a daha farklı skorlarla mağlup olabilirdi. Ersun Hoca bu tip saplantılarından ve inatlarından kurtulursa takımı ilk ikiye sokup Şampiyonlar Ligi hayalimizi gerçekleştirmemize yardımcı olabilir.

Bir sözümde Trabzonspor taraftarına: Maçı tiyatro izler gibi izlemeyi bırakın artık. Her an homurdanmaya hazır bir topluluk olmanız bir yana, gol kaçıran futbolcuyu yuhalamakta hiç ama hiç yakışmıyor. Orada bir puan mücadelesi yapılıyor ve Manchester United'in Bayern Münich'i 90 artıda attığı gollerle yenip Şampiyonlar Ligi şampiyonu olduğu maç herkese bir ders olarak okutulmalı, özellikle de Trabzonspor taraftarına. Takımın üstünde yarattığınız baskıyla takıma zarar verdiğinizi farkedemeyecek kadar da acizsiniz aynı zamanda. Trabzonspor taraftarının karakteri maalesef bu. Ne yaparsak yapalım değiştiremeyeceğiz, üzülüyorum ama bu gerçeğin de farkındayım. Zor bir kent ve zor bir taraftara sahibiz maalesef.

Önümüzdeki hafta Galatasaray maçını kaybedersek ligde beşinciliğe düşme ihtimalimiz kazanırsakta liderliği ele geçirme şansımız var. Bu maçın skoru hakkında bir tahmin yürütmek o kadar zor ki... Özellikle ağır yaralandığımız Konyaspor maçından sonra...